Wszystkie opisane modele wykorzystują bezrozdzielaczowy układ zapłonowy, który składa się z akumulatora. sześć cewek (po jednym na każdy cylinder), osłona świecy zapłonowej, świece zapłonowe, czujnik położenia wałka rozrządu, czujnik położenia wału korbowego i zespół układu sterującego (RSM).
We wszystkich modelach fazy zapłonu i parametry pracy świec zapłonowych są kontrolowane w jednostce sterującej. Nie można regulować czasu zapłonu.
Czujnik położenia wału korbowego odbiera sygnał, który określa prędkość obrotową silnika i położenie wału korbowego. Na podstawie otrzymanych impulsów jednostka sterująca monitoruje fazy i parametry pracy zapłonu.
Czujnik położenia wałka rozrządu działa podobnie do czujnika wału korbowego, ale czujnik wytwarza jeden impuls na obrót wałka rozrządu. Sygnały z tego czujnika nie mają istotnego wpływu na pracę silnika - impulsy służą jako podstawa do określenia przerw zapłonu w PCM, a także do synchronizacji faz urządzeń paliwowych.
Aby określić detonację, system wyposażony jest w specjalny czujnik, który rejestruje również obecność zapłonu jarzeniowego (zwykle powstające w wyniku niedopasowania gatunku paliwa). Gdy czujnik wchodzi w interakcję z PCM, reguluje się czas zapłonu. Po wykryciu detonacji jednostka sterująca reguluje fazy, aż do jej zaniku. Obecność czujników spalania stukowego pozwala zmaksymalizować potencjał świec zapłonowych na granicy detonacji (ale bez jego wystąpienia). Zapewnia to maksymalną wydajność silnika i oszczędność paliwa.