System chłodzenia: 1 - zbiornik wyrównawczy; 2 - wąż wylotowy pary chłodnicy; 3 - rura wlotowa pompy układu chłodzenia; 4 - wąż wylotowy chłodnicy; 5 - chłodnica układu chłodzenia; 6 - obudowa wentylatora; 7 - dodatkowa osłona wentylatora (tylko w pojazdach z klimatyzacją); 8 - wąż wlotowy chłodnicy; 9 - rura wylotowa głowicy cylindrów; 10 - czujnik wskaźnika temperatury płynu chłodzącego; 11 - wąż do spuszczania płynu z zespołu grzewczego zespołu przepustnicy; 12 - wąż obejściowy; 13 - wąż zasilający nagrzewnicę; 14 - wąż wylotowy nagrzewnicy; 15 - wąż wlotowy zbiornika wyrównawczego
Elementy układu chłodzenia znajdujące się z tyłu silnika: 1 - rura wlotowa pompy układu chłodzenia; 2 - rura odgałęziona węża wlotowego zbiornika wyrównawczego; 3 - odgałęzienie węża wylotowego nagrzewnicy; 4 — odgałęzienie węża zasilającego grzejnik; 5 - wąż obejściowy; 6 - odgałęzienie węża do spuszczania płynu z bloku grzejnego zespołu przepustnicy; 7 - wąż do dostarczania płynu do jednostki grzewczej zespołu przepustnicy; 8 - koszulka
Układ chłodzenia jest płynny, typu zamkniętego, z wymuszonym obiegiem.
Składa się ze zbiornika wyrównawczego, pompy płynu chłodzącego, płaszcza chłodzącego silnik, termostatu, przewodów łączących oraz chłodnicy z wentylatorem elektrycznym.
Rdzeń nagrzewnicy jest podłączony do układu chłodzenia.
Układ jest napełniany płynem chłodzącym przez szyjkę zbiornika wyrównawczego.
Zbiornik wyrównawczy jest wykonany z półprzezroczystego tworzywa sztucznego, co pozwala wizualnie kontrolować poziom płynu chłodzącego.
Elementy zbiornika wyrównawczego: 1 - korek wlewu; 2 — górny wspornik mocowania zbiornika; 3 — dolny wspornik mocowania zbiornika; 4 - odgałęzienie węża wylotowego pary chłodnicy; 5 - odgałęzienie węża dopływowego; 6 - odgałęzienie węża do spuszczania płynu z zespołu grzewczego zespołu przepustnicy
Na ściance zbiorniczka wyrównawczego znajdują się oznaczenia MAX i MIN, pomiędzy którymi na zimnym silniku powinien znajdować się poziom płynu.
Wąż wylotowy pary łączący zbiornik z chłodnicą jest podłączony do lewego górnego odgałęzienia zbiornika, a wąż do odprowadzania cieczy z zespołu grzejnego zespołu przepustnicy jest podłączony do górnego prawego odgałęzienia.
Dolna rura rozgałęźna zbiornika jest połączona wężem napełniającym z rurą wlotową pompy.
Szczelność układu chłodzenia zapewniają zawory wlotowe i wylotowe w korku zbiornika wyrównawczego.
Wymiana korka zbiornika wyrównawczego na korek bez zaworów, nawet o odpowiednim rozmiarze i gwincie, doprowadzi do niedopuszczalnego wzrostu ciśnienia w układzie chłodzenia (na gorącym silniku) a w efekcie do wycieku płynu chłodzącego w połączeniach węży z dyszami.
Obieg płynu w układzie chłodzenia zapewnia pompa płynu chłodzącego.
Pompa płynu chłodzącego jest łopatkowa, odśrodkowa, napędzana zębatym paskiem rozrządu.
Ciecz dostaje się do pompy przez rurę zasilającą umieszczoną na tylnej ścianie bloku cylindrów pod kolektorem dolotowym.
Z pompy ciecz pod ciśnieniem doprowadzana jest do płaszcza chłodzącego silnika, a stamtąd do rury wylotowej głowicy cylindrów, pod którą znajduje się termostat.
Na zimnym silniku zawór termostatu jest zamknięty i blokuje rurę wylotową prowadzącą do chłodnicy układu chłodzenia.
W takim przypadku cały płyn z głowicy cylindra przez wąż obejściowy (montowany na kolektorze ssącym) wchodzi do trójnika, a z niego - do nagrzewnicy chłodnicy i zespołu przepustnicy zespołu grzewczego, omijając chłodnicę układu chłodzenia, a następnie wraca do pompy - mały obieg.
Gdy silnik się nagrzewa, przy temperaturze płynu 87°C zawór termostatu zaczyna się poruszać, otwierając rurę wylotową głowicy cylindrów i przepuszczając przepływ płynu do chłodnicy układu chłodzenia.
Termostat
W temperaturze 102°C zawór termostatu otwiera się całkowicie, a ciecz dostaje się do chłodnicy układu chłodzenia, gdzie oddaje ciepło otaczającemu powietrzu.
Ruch płynu przez płaszcz chłodzący silnika i chłodnicę układu chłodzenia tworzy duże koło cyrkulacyjne.
Przez jednostkę grzewczą zespołu przepustnicy i chłodnicę nagrzewnicy ciecz krąży w sposób ciągły i nie zależy od położenia zaworu termostatu.
Chłodnica układu chłodzenia składa się z dwóch ustawionych pionowo plastikowych zbiorników połączonych aluminiowymi rurkami z ułożonymi w jednym rzędzie płytami chłodzącymi.
Ciecz wpływa do chłodnicy rurą prawego zbiornika i jest odprowadzana rurą lewego zbiornika.
Kaloryfer: 1 - wspornik z górną poduszką montażową; 2 - rura wylotowa pary; 3 - rura wlotowa; 4 - prawy zbiornik; 5 - gumowa poduszka mocowania dolnego; 6 - korek spustowy; 7 - rura wylotowa; 8 - lewy zbiornik
Wentylatory chłodzące: 1 - wentylator główny; 2 - dodatkowy wentylator (samochód z klimatyzacją)
Jest otwór spustowy do usuwania płynu chłodzącego.
Wentylator elektryczny montowany jest w obudowie za chłodnicą.
W pojazdach z układem klimatyzacji zainstalowane są dwa wentylatory - główny (większy rozmiar) i dodatkowe.
Praca główna i dodatkowa (Jeśli możliwe) wentylatory są sterowane przez elektroniczną jednostkę sterującą (ECU) silnik, który poprzez odpowiedni przekaźnik zapewnia obrót wirnika wentylatora z dwiema prędkościami.
ECU włącza wentylator główny na niskich obrotach przy temperaturze płynu chłodzącego 93°C, na wysokich obrotach przy 97°C, przełącza wentylator z wysokich na niskie przy 94°C i wyłącza przy 90°C.
Wentylator dodatkowy jest włączany przez komputer z niską prędkością, gdy układ klimatyzacji jest włączony, oraz z dużą prędkością, gdy temperatura płynu chłodzącego wynosi 97°C lub ciśnienie w przewodzie wylotowym klimatyzacji osiąga 1882 kPa.
Czujnik wskaźnika temperatury płynu chłodzącego jest zamontowany na kolektorze dolotowym po prawej stronie w kierunku pojazdu (cm. Usunięcie miernika wskaźnika temperatury cieczy chłodzącej.
Czujnik temperatury płynu chłodzącego
Czujnik dostarcza informacje do wskaźnika temperatury w zestawie wskaźników.