Mechaniczna skrzynia biegów jest wykonana zgodnie ze schematem dwuwałowym z pięcioma zsynchronizowanymi biegami do przodu i jednym niezsynchronizowanym biegiem wstecznym. Skrzynia biegów i przekładnia główna z mechanizmem różnicowym mają wspólną skrzynię korbową, a dodatkowo skrzynia biegów ma dodatkową pośrednią skrzynię korbową i pokrywę. Wał wejściowy jest wciskany w blok przekładni i połączony z nim za pomocą wielowypustów.
Na wale wtórnym skrzyni biegów znajdują się główne koła zębate czołowe, napędzane koła zębate i synchronizatory biegów. Pary biegów do przodu skrzyni biegów są w ciągłym zazębieniu. Koła zębate IV biegu w położeniu neutralnym obracają się swobodnie na wale pomocniczym.
Biegi do przodu są włączane przez ruch osiowy odpowiednich sprzęgieł synchronizatora zamontowanych na wale pomocniczym. Bieg wsteczny jest włączany poprzez przesuwanie pośredniego biegu wstecznego wzdłuż jego osi.
Mechanizm zmiany biegów znajduje się w pokrywie zamontowanej na górze obudowy skrzyni biegów.
Napęd sterowania skrzynią biegów składa się z cięgna dźwigni zmiany biegów z łożyskiem kulkowym zamontowanym na podstawie korpusu oraz dwóch linek łączących dźwignie cięgła z mechanizmem umieszczonym w obudowie skrzyni biegów.
UWAGA: Wykładzina tunelu podłogowego usunięta dla przejrzystości.
Główne koło zębate jest wykonane w postaci pary cylindrycznych kół zębatych, dobranych pod względem hałasu. Moment obrotowy przenoszony jest z napędzanego koła zębatego przekładni głównej na mechanizm różnicowy, a następnie na napędy przednich kół.
Mechanizm różnicowy jest stożkowy, dwusatelitarny. Szczelność połączenia zawiasów wewnętrznych napędów kół przednich z mechanizmami różnicowymi zapewniają uszczelki 13 (Ryż. 6.4) i 36.
