Папярэджанне: тармазная вадкасць небяспечная для вачэй і для лакафарбавых пакрыццяў. Будзьце асцярожныя пры яе пераносе і заліве. Не выкарыстоўвайце вадкасць, якая захоўвалася ў адкрытай ёмістасці на працягу доўгага часу, паколькі, паглынуўшы вільгаць з паветра, яна можа страціць тармазную эфектыўнасць.
1. Варта вырабляць замену тармазной вадкасці, строга выконваючы ўсталяваныя інтэрвалы. Так як тармазная вадкасць можа праліцца, змесціце вакол галоўнага тармазнога цыліндру дастатковую для ўбірання колькасць тэхнічнага рыззя, каб абараніць прылеглыя афарбаваныя паверхні кузава.
2. Перад заменай назапасьцеся тармазной вадкасцю патрабаванага тыпу (гл. падраздзел «Эксплуатацыйныя вадкасці і змазачныя матэрыялы» у канцы дадзенага раздзела).
3. Зніміце вечка бачка галоўнага тармазнога цыліндру.
4. Выдаліце вадкасць з бачка з дапамогай партатыўнай помпы ці падобнай прылады.
5. Дадавайце новую вадкасць у галоўны цыліндр, пакуль яе ўзровень не паднімецца да лініі бачка.
6. Прапампуйце гідрасістэму тармазоў, як апісана ў чале 9. Працягвайце прапампоўваць кожны тормаз датуль, пакуль са зліўнога штуцэра-не пачне выцякаць новая чыстая тармазная вадкасць. Не дапушчайце пры гэтым празмернага падзення ўзроўня вадкасці ў бачку галоўнага цыліндру, бо пры гэтым адбываецца ўсмоктванне паветра ў сістэму.
7. Даліце вадкасць у бачок галоўнага цыліндру і праверце працаздольнасць тармазной сістэмы. Пры націску на педаль тормазу павінна адчувацца пругкае супраціў, а ў канчатковай кропцы ходу не павінна адбывацца правалу.
Папярэджанне: не эксплуатуйце аўтамабіль пры наяўнасці непаладак у тармазной сістэме.