1. Сістэму астуджэння варта правяраць на халодным рухавіку, таму апісваныя ніжэй працэдуры лепш выконваць ці перад паездкай, ці пасля паездкі, праз не меней трох гадзін пасля прыпынку рухавіка. Варта ўлічваць, што вадкасць з сістэмы астуджэння рухавіка выкарыстоўваецца таксама і для астуджэння трансмісійнай вадкасці. Таму, ад своечасовасці замены вадкасці залежыць таксама і даўгавечнасць трансмісіі.
2. Асцярожна адкруціце корак радыятара і старанна працярыце рыззём з унутранага боку. Пратрыце гарлавіну радыятара, наяўнасць на гарлавіне слядоў карозіі ці алеі паказвае на неабходнасць змены астуджальнай вадкасці (прысутнасць алею сведчыць аб парушэнні герметычнасці пракладкі галоўкі цыліндраў). Вадкасць усярэдзіне пашыральнага бачка і радыятара павінна быць параўнальна чыстай і празрыстай. Калі вадкасць афарбаваная іржой, ці мае алеістую плёнку, то зліце вадкасць, прамыйце сістэму і заліце свежую астуджальную сумесь у патрэбнай прапорцыі.
3. Старанна праверце шлангі радыятара і ацяпляльніка па ўсёй іх даўжыні. Пры выяўленні ўздуццяў, расколін ці механічных пашкоджанняў шлангі заменіце (глядзіце фатаграфію). Расколіны на шлангу лепш бачныя пры яго перагінанні. Адмысловая ўвага надайце хамутам, якія мацуюць шлангі да дэталяў сістэмы астуджэння.
4. Праверце наяўнасць слядоў падцяканняў на ўсіх дэталях сістэмы ахаладжэння (уключаючы шлангі, раздымныя злучэнні і інш.). Сляды цечы вадкасці звычайна выяўляюцца ў выглядзе белага налёту ці іржы. Пры выяўленні такіх слядоў на дэталях сістэмы заменіце дэталь ці пракладку. Заменіце ўсе шплінтавыя (драцяныя) хамуты на хамуты з шрубавай зацяжкай.
5. Ачысціце перадпакой частка радыятара ад казурак, лісця і г.д., якія ўкараніліся ў рашотку. Выконвайце асцярожнасць, каб не пашкодзіць трубкі радыятара.